கண்ணாடி டீச்சரும்,மலேயாக்காரர் வீடும்..

அன்பின் சக்திக்கு,
             எண்களாலும் கோடுகளாலும் நிறைந்த கல்வியில் நீ ஆழ்ந்து போனதை உன் பல்கலைகழகத்தின் முதலாய் வந்ததில் அறிந்தேன்.மகிழ்ச்சி.

சக்தி,
வேடிக்கை பார்ப்பதிலும் வெளியூர் பயணங்களிலும் நான் புது மூச்சு பெறுவது நீ அறிவாய்.

சில வேடிக்கைப்பொழுதுகள் எதையேனும் கிளறிவிட்டுப்போவதும் உண்டு.

என் பள்ளிப்பிராயத்தில் ஆசிரியர்களின் பெயரைக்காட்டிலும் அடைமொழிகளால் அறியப்படுவார்கள்.

மூன்றாம் வகுப்பு எடுத்த ஆசிரியையின் பெயரை மறந்துவிட்டேன்.
ஆயினும் அவரை இன்றும் நினைவில் வைத்திருப்பது கண்ணாடி டீச்சர் என்னும் அடைமொழி..

மற்றொன்றாய், அன்றைய மலேசியாவிலிருந்து சொந்த ஊர் வந்துசேர்ந்த குடும்பம்.பெயர்தெரியா அவர்களின் வீடு மலேயாக்காரர்வீடு என்றே அழைக்கப்பட்டது.

என் சமீப பார்வையை
நீயும் கொஞ்சம் கவனி..

அது குழந்தைகள் கூட்டமென்றாலும்,பெரியவர் கூட்டமென்றாலும் பத்து பேரில் குறைந்தது மூன்று பேர் மூக்குக்கண்ணாடி அணிந்திருக்கிறார்கள்.

தமிழகத்தின் எந்த கடைக்கோடி கிராமத்திலும் வெளிநாடுகளில் வேலைசெய்பவர்கள் வீடு இருக்கிறது.

எந்த வளர்ச்சியை கொண்டாடுவது?

பிறந்த குழந்தைக்கும் கண்ணாடி வேண்டிய நிலையில் தான் இருக்கிறது மருத்துவ வளர்ச்சி.

"நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி" காணாத மருத்துவம் என்பது சவத்தை சிங்காரிக்கும் அவலமில்லையா?

சொல்லொண்ணா மனிததேவைகள் இங்கே கிடக்க கழிவறை பெருக்கவும்,ஒட்டகங்கள் மேய்ப்பதற்கும் என் மக்கள் விமானங்களில் பறப்பதை எப்படி டாடா சொல்லி ரசிக்க?

கிட்டத்தட்ட அகதியின் வாழ்க்கையில் வரும் அந்நியச்செலவாணியில் இந்தியா வளர்கிறது என்றால் அது வளர்ச்சியல்ல ..வீக்கம்.

உலகுக்கு வழிகாட்டிய நம் தேசத்து ஞானிகள் உள்ளூரை ஏனோ மறந்துபோனார்கள்..

சர்க்கரைநோய் இல்லாத சகமனிதனை காண்பது அரிதாய் இருக்கிறது..

இது சாதனையா?

குடித்துவீழவும்,நோய்வந்து சாகவுமே சபிக்கப்பட்டவர்களா நாம்?

தரவுகளுக்காய் நான் நேரங்கள் செலவழிப்பதில்லை.
கைப்புண்களுக்கு கண்ணாடி தேவையா சக்தி?

உலகின் முன்னேறிய நாடுகளுடன் ஆயிரம் கொள்கை வேறுபாடுகள் நமக்கு இருக்கலாம்..ஆனால் அவர்கள் தன் நாட்டுமக்களை காத்து,நேசிக்கும் நேர்த்தியை கேட்கும் பொழுதெல்லாம் வெட்கிச்சாகவேண்டியிருக்கிறது.

நம் நாடு ஒரு தீவிர சிகிச்சை தேவைப்படும் நோயாளியின் நிலையில் தான் இருக்கிறது சக்தி..

உலகின் மிகப்பெரிய ஜனநாயகநாடு,வேற்றுமையில் ஒற்றுமை,மதச்சார்பற்ற நாடு..
எல்லாம் சரிதான் ..
மக்கள்..?

தேர்தலை சிறப்பாக நடத்தும் நாம் தேர்ந்தெடுப்பதில் தோற்றுப்போகிறோமா..

தூர்வாரப்பட வேண்டியது ஏரிகள் மட்டுமல்ல ..

ஏங்கிக்கொண்டிருக்கும் நாங்கள் மட்டுமல்ல...உன் போன்ற இளைய சக்திகளும் சேர்ந்து செய்ய பல இருக்கிறது..

கனவுகள் விதைக்கிறேன்..
பயிராக வேண்டும்.

உணவுப்பழக்கம் மீட்டெடுக்கபட,
தம் மக்கள் நேசிக்கும் அரசு,
நோய் முதல்நாடி முடிக்கும் மருத்துவம்,
கவலைப்பட வைக்காத கல்வி,
முகம் சுழிக்க வைக்கா கலை..
ஏழைமக்கள் விரல்பிடிக்கும் விஞ்ஞானம்.

யாவும் போராடிப்பெற வேண்டியதில்லை..
புரையோடிப்போன மனங்கள் மாறினால்..
வெளிச்சம் வெகு தொலைவில் இல்லை..

கனவுகளுடன்,
செல்வக்குமார்.