தமிழ் சாகாதாம்......

கொஞ்சம் எதிர்பார்ப்புடன் தான் இருந்திருப்பாய்.உனக்கு மட்டுமென நான் எழுதத்துணிந்தாலும் இது எல்லாருக்கும் தெரியவேண்டும் என்பதே என் ஆவல்.
உன்னைச் சாக்கிட்டே எழுதுகிறேன்.இது முதல் என்பதால் ஒருவரை உனக்கு நான் அறிமுகப்படுத்துகிறேன்.

மிகச்சமீபத்தில் ஒரு விழாவிற்கு சென்றிருந்தேன்.அரசின் ஆட்சிப்பணியில் இருப்போரும்,பேராசிரியர்களும் அமர்ந்திருந்த அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்த மேடை அது.

எல்லோரும் அமர்ந்தபின்னே ஒரு எளிய மனிதர்  ,வயது அறுபது தாண்டியிருக்கும் வெள்ளை வேட்டி,சட்டை ,குளிர்க்கண்ணாடியுடன் வந்தமர்ந்தார்.
கோட்டும் சூட்டும்,மற்றும் நாகரீக உடுப்புகள் நிறைந்த மேடையில் அவர் விதிவிலக்காய் இருந்தார்.
சொல்லொண்ணா கூச்சத்தில் அவர் இருப்பதாய் நான் உணர்ந்தேன்.அடிக்கடி குனிந்துகொண்டார்.

கூட்டத்தலைவர் பேசினார்.
அமைப்பாளர் பேசினார்.
ஆட்சிப்பணியாளர் பாடினார்,பேசினார்.
பேராசிரியர்கள் பேசினார்கள்.
ஒருவித சோம்பலில் நானிருந்தேன்.
இறுதியாக இவர் பேச வந்தார்.

பொதுவாக பாண்டிச்சேரி என்றதும் குடியும்,ஆசிரமும் தானே நினைவில் வரும் எனக்கு ஆனந்தரங்கம் பிள்ளையும்,பாரதியும் வருவார்கள்..ஆனால் சக்தி! இனி உனக்கு தமிழும்,தமிழறி்ஞர்களும் நினைவுக்கு வர வேண்டும்.

என்னுடைய வயதுக்கு இப்படி ஒரு தமிழைக் கேட்டதில்லை.
மனிதனின் உணர்வுகள் முப்பத்திரண்டையும் அவர் ஒரு குளிகையாக்கி சொன்ன விதம்..
பல நாட்டு மொழிகளிலே ஆழங்கால்பட்ட ஞானம்.
தொல்காப்பியம் தொடர்ந்து முத்தமிடும் உதடுகள்.
தமிழ் எந்த நாட்டின் மொழிகளுக்கெல்லாம் முதுகெலும்பாய் இருக்கும் என்ற வரலாறு..
தமிழின் சில சொற்களே மருவிய கோலம்..
உலகின் எத்தனை மொழிகளில் தமிழ் உயிராயிருக்கிறது...பேசும் தமிழில் எதுவெல்லாம் தமிழில்லை...
தமிழின் வரலாறு..செய்யவேண்டியது என்ன?செய்தது என்ன?

ஒரு தமிழனாய் அன்று நான் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தேன்.
கிட்டத்தட்ட நாற்பது ஆண்டுகள் மொழி ஆராய்ச்சி அந்த மனிதரை புடம் போட்டிருக்கிறது.
அந்த அமுதக்குடத்தின் சில துளிகள் ருசித்த நான் இன்னும் ஆனந்த மயக்கத்திலிருக்கிறேன்.

நாசமாய்ப்போன இந்த சமூகம் என்ன செய்துகொண்டிருக்கிறது?
எங்கும் தமிழ்..எதிலும் தமிழ்...தமிழ் வாழ்க! என்னும் வரிகளோடு முடிந்து போவதோ மொழிப்பற்று..?

தனியொரு மனிதனாய் எத்தனை முயன்றிருக்கிறார்?
ஞானச்சுடராய் அவரின் வெளிச்சத்தை அறிந்திருக்க வேண்டாமா இந்த இருட்டு உலகம்?

அத்தனை இருக்கிறது இந்த அறிஞரிடம்.
இந்த அரசும்,சமூகமும் அவரைக்கொண்டாட வேண்டாம்..அவரின் அறிவை,மொழிபற்றிய தெளிவை அள்ளிக்கொள்ளவேணும் வேண்டாமா?

முன்னர் எனக்கு பயமாய் இருந்தது சக்தி..
தமிழ் குறித்து.

ஆனால் நம் தமிழுக்கு எந்த நாளும் அழிவு வாராது..எத்தனை வந்தாலும் தமிழ் வாழும் என்ற மந்திரவாரத்தைகள் அவரிடம் கேட்டபிறகு அந்த பயம் போய்விட்டது.

ஏறக்குறைய ஒருமணி நேரம் அந்த தமிழ் மழையில் நனைந்திருந்தேன்.

தமிழுக்காய் வாழும் அந்த மனிதரை உலகிற்கே அறிமுகப்படுத்தவேண்டும்.
அதுவும் அவருக்காக அல்ல..தமிழுக்காக.

இனி நீ தமிழ் பற்றிய எந்த வினாவிற்கும் அவரைத்தேடலாம்.வாய்ப்பு கிடைத்தால் அவர் பேசக்கேள்.
நீ கேட்ட பல தமிழ் உரைகள் குறைகுடங்களின் தழும்பல் என்பதை உணர்வாய்..

இவ்வளவும் எனக்கருளிய மனிதர் யாரென அறிவாயா சக்தி...
அவர்
ப.அருளி.

அன்புடன்.
செல்வக்குமார்.